Las ramblas eran iluminadas por unas pocas farolas. Al andar, largas sombras iban oscureciendo sus facciones. Holly intentaba ocultarle el dolor que tenía dentro. Debía ser así, se lo había prometido ella en su día.

Horas atrás, suaves abrazos le habían quitado el frío. Le habían transmitido ése aprecio que sólo se lo podía demostrar cuando estaban completamente solos. Le había vuelto a sonreír con ésa sinceridad tan suya.


El sonido de unas ruedas contra el asfalto se oía a la lejanía, el tiempo se había parado.o.


deg dfhfghfhÉl y Holly.


dhdgdfgdfgfdgdfgdgdgNadie más.

5 suspiro(s):

Xisca dijo...

¡Que bonito!
¿De donde lo has sacado?
Xxx

Xisca dijo...

Son tuyos?
Pues jolin, que artista!
Te gusta mucho escribir verdad?
A mi también me encanta,
lo que a falta de tiempo..
Un beso enrme

undostres, dijo...

tens cada teext que.. ufff.

a veuree si ens veiem, diic jo, no?:)

Xisca dijo...

:O xerres català?
haha dish i jo aqui parlant castellà... Gràcies pels consells, m'han animat a tornar a escriure haha m'has fet enveja.
Sobre que t'agrada esciure?
Un petó